De kracht van taalportretten: Leer je leerlingen beter kennen
‘Ik heb mijn buik rood gekleurd omdat ik van Pools eten houd. Mijn hart is rood en blauw, omdat ik met mijn moeder vaak Pools en Nederlands mix. Er zitten wat groene vlekjes over mijn hele lichaam, omdat ik op school Engels leer en ik hou van dansen op de liedjes van Taylor Swift.’ Ariana, 10.
Een taalportret is een visuele weergave van de talen die iemand kent. Kinderen krijgen een kleurplaat met een silhouet (zie voorbeeld), ze kiezen voor elke taal een kleurpotlood en ze tekenen ‘hun talen’. Ze kunnen de talen die ze spreken kiezen, maar ook talen die ze begrijpen of waar ze enige affiniteit mee hebben mogen gekleurd worden – misschien willen ze een nieuwe taal leren, of hebben ze buren die een bepaalde taal spreken. Ook kunnen kinderen nadenken over hoe ze verschillende talen gebruiken: altijd apart (Nederlands op school, Pools thuis) of soms gemengd (Pools en Nederlands thuis als het over huiswerk gaat).
Zowel docenten als zorgverleners kunnen dit eenvoudige, maar krachtige hulpmiddel gebruiken. Op school of in een museum kan het maken van taalportretten met leerlingen een eerste stap zijn in de richting van het verwelkomen van taalkundige diversiteit. Hoewel dit geen taalbeoordelingsinstrument is, kunnen kinderen hiermee een indruk geven van de talen die ze kennen, hoe en wanneer ze die gebruiken, en hoe ze erover denken. Docenten kunnen een overzicht krijgen van de talen die in een groep aanwezig zijn. Kinderen kunnen ook gedeelde banden en interesses vinden met hun leeftijdsgenoten en leraren, en leren verschillen te waarderen. Door de portretten aan de muur te hangen, zien kinderen dat hun hele taalkundige en culturele achtergrond belangrijk is.
Thuis kunnen gezinnen taalportretten maken om verhalen over ontworteling en verbondenheid te delen, en om de nieuwsgierigheid van alle gezinsleden te bevorderen. Ouders kunnen vragen: Ariana, wat vind jij ervan om Pools te spreken? Zou je overwegen om naar taallessen Pools te gaan? Op hun beurt, zouden kinderen als Ariana kunnen vragen: Papa, hoe was het voor jou om Polen te verlaten en op je 43e Nederlands te leren?
De kracht van taalportretten ligt in hun potentieel om gesprekken te bevorderen waarin mensen zich gezien, gehoord en gewaardeerd kunnen voelen.
Mirona Moraru | Postdoctoraal onderzoeker, deelproject ‘Boundary Crossing’.
Momenteel is deze blog alleen beschikbaar in het Nederlands en Engels. Om het in een andere taal te lezen raden we de vertaaltool DeepL.com aan.
