De meerwaarde van een meertalige aanpak: een leerkracht aan het woord
Juf Violet en meester Bart ontwikkelden meertalige routines in een nieuwkomersklas. Ze vroegen regelmatig aan hun leerlingen om de stof uit te werken in de thuistaal, alvorens dit in het Nederlands te doen. Ook bespraken ze vaak met hun leerlingen de verschillen en overeenkomsten tussen talen. Zo vroeg juf Violet hun leerlingen om aan haar uit te leggen hoe telsystemen in andere talen werkten; welke valuta de leerlingen kenden en wat ze daarmee konden kopen; hoe zij de tijden op de klok zeiden in andere talen; en bespraken ze bijvoorbeeld samen nuances tussen de woorden voor ‘verdrietig’ in verschillende talen.
Het werken in en met talen die juf Violet en meester Henk zelf niet spraken, bracht uitdagingen met zich mee, maar ook veel successen. We vroegen juf Violet:
Kun je wat vertellen over de meerwaarde van zo’n meertalige aanpak?
Hieronder doen we een greep uit haar antwoorden die we hebben verzameld over de tijd.
“Ik was met twee leerlingen aan het klokkijken. En toen vroeg ik ‘hoe zit dat dan in het Arabisch? Hoe zeg je dat dan? Hé, is dat dan hetzelfde?’ Toen kwam dat Turks er nog bij,… dat was veel gelijkwaardiger ontdekken. Dat vind ik zelf hele mooie, krachtige leersituaties. Omdat je sámen kijkt. En het is ook een soort empowerment van de leerlingen, want zíj kunnen in hún taal de dingen die ze kunnen, aan jou vertellen.”
“Ik denk dat het altijd fíjn is voor kinderen als jij ook benieuwd bent naar hoe iets voor hún is. Kijk, het geeft ook ontspanning voor de leerling, in plaats van dat die leerling in z’n eentje maar z’n best zit te doen.”
“Doordat we hadden overlegd over de verschillende talen, had ik weer voor ogen hoe je moest tellen in het Arabisch, en het was voor [de leerling] fijn om het in haar eigen taal te doen. Want daarmee ging het sneller. Het kost voor de leerling zóveel tijd, om weer steeds te bedenken ‘hoe zeg je dat nou in het Nederlands?’. Daar is ze nog niet.”
“Het allerleukste is het enthousiasme van de kinderen. Seth liep meteen naar meester Bart om het Libanese geld te laten zien.”
“De kinderen zaten stuk voor stuk te glimmen, van: ‘oh ja, oh ja, dat komt uit mijn land’.”
“We volgden hun invulling en hun verhalen. En dat riep enorm veel taal op! Want een leerling wilde zeggen ‘ik ben al een jaar met mijn nichtje’, en dan komen ook de vertalingen langs voor ‘tante’, ‘oom’, ‘neef’, en ‘nicht’.”
“Het gebruik van thuistalen in de klas werkt verbindend en het is leerzaam.”
